Πρόταση προς τον κόσμο που εκφράζει την οργή του τiς τελευταίες ημέρες

Να ζητήσουμε να παραιτηθεί η κυβέρνηση

Να διορισθεί μεταβατική κυβέρνηση που να μας οδηγήσει σε εκλογές

Να απαγορευτεί η υποψηφιότητα για το βουλευτικό αξίωμα σε
εν ενεργεία ή πρώην βουλευτές όλων των κομμάτων
σε συγγενικά τους πρόσωπα


Ισονομία αξιοκρατία και διαφάνεια από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο πακιστανό μετανάστη στην χώρα

Το βράδυ όταν μένω μόνος, μιλάω με τουs υπολογιστές
Τους λέω 0 και μου απαντάνε 1
Και έχουμε μια ειλικρινή σχέση
Ο άνθρωπος τους επινόησε για να τον εξυπηρετούν
Και έμαθαν να το κάνουν καλά
Και να σου πεισμώσουν θα τους περάσει σε ένα κλίκ

Είναι δύσκολο να αποχαιρετάς έναν υπολογιστή
Όπως και δύσκολο να δίνεις έναν
Σε αυτόν ακουμπάς τις σκέψεις σου, μοιράζεσαι το άγχος σου
Και του εκμυστηρεύεσαι άθελα σου, όλα σου τα πάθη

Έχω φίλους που αγαπώ και δεν προφταίνω να τους το πω ή να τους το δείξω
Έχω φίλους που τους εξισώνω με αδερφούς μου
Φίλους που πληγώνω και φίλους που δεν έχω γνωρίσει ακόμα
Φίλους που δεν με αφήνουν να μελαγχολήσω, και που με κρατάν στη ζωή

Πόσες γλώσσες προγραμματισμού να συγγράψω για να έρθω πιο κοντά σου
Πόσα τσιπάκια και καλώδια να αλλάξω, πλαστικές προεκτάσεις
Θα έδινα όλη μου την ζωή για ένα Backspace και το ξέρεις
Μα θαρρώ ότι ακόμα έχω περίσσιο θάρρος και σου πατάω Enter




http://kb.themovement.gr/index.php?name=News&file=article&sid=709

Το μότο (εκ του motivation) της εποχής: Η καθόλου διαφθορά ή να βολευτώ και εγώ

Πως οι γιατροί στις αναπτυσσόμενες χώρες συνταγογραφούν φάρμακα ανάλογα με τα δώρα που τους κάνουν οι φαρμακοβιομηχανίες;

Οι ασθενείς είναι στο έλεος των γιατρών και των φαρμακοβιομηχάνων. Ο ανταγωνισμός που επικρατεί στην αγορά σε συνδυασμό με την έλλειψη θεσμικού πλαισίου, δίνουν τα περιθώρια στους γιατρούς να συνταγογραφούν φάρμακα στους ασθενείς ακόμα και όταν εκείνοι δεν τα χρειάζονται ή σε ποσότητες που δεν είναι αναγκαίες για την πάθηση τους. Εν τούτοις το πρόβλημα εν τη γενέσει του δεν είναι τα κενά στην νομοθεσία αλλά αδυναμία επιβολής των ήδη υπαρχόντων νόμων.

Οι ασθενείς πάντα πιστεύουν ότι οι γιατροί λειτουργούν με γνώμονα το καλό του ασθενούς. Εν τούτοις οι περισσότεροι δεν είναι ενήμεροι για την επιρροή που έχουν οι φαρμακοβιομηχανίες και το μάρκετινγκ στις πρακτικές των γιατρών και άρα στην ίδια την θεραπεία καθενός από εμάς που νοσεί. Από το 1995 έως το 2005 τα χρήματα που επένδυσαν οι φαρμακοβιομηχανίες στο μάρκετινγκ δείχνουν και την σημασία που έχει για αυτές η εικόνα τους προς τα έξω. Μια έρευνα που διενεργήθηκε από την PricewaterhouseCoopers έδειξε ότι το 94% των βιομηχάνων πίστευαν ότι οι φαρμακοβιομηχανίες ξοδεύουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του κεφαλαίου τους στην διαφήμιση. Σε έρευνα που διεξήγαγε η Consumers International επιχείρησε να ρίξει φως στις πρακτικές του σύγχρονου μάρκετινγκ που υιοθετούνται από τις φαρμακοβιομηχανίες τόσο στον αναπτυσσόμενο όσο και στον αναπτυγμένο κόσμο. Το πρωταρχικό μέσο που χρησιμοποιούν οι εταιρείες για να γίνει γνωστό το κάθε φάρμακο στον ασθενή είναι ο άνθρωπος που θα τους το συστήσει ή θα το συνταγογραφήσει δηλαδή ο γιατρός. Η έρευνα λοιπόν επικεντρώθηκε κυρίως στη συνεργασία κάτω από το τραπέζι μεταξύ γιατρών και φαρμακοβιομηχανίας.

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το παράδειγμα ενός γιατρού του Rafik Ibrahimsis από την Μαλαισία που μέσα σε διάστημα ενός μήνα, τον προσέγγισαν 16 πολυεθνικές εταιρίες και 9 τοπικής εμβέλειας. Οι εταιρίες αυτές δεν τον συνάντησαν μόνο για να του μιλήσουν από κοντά για τα φάρμακα που παράγουν και να τον ενημερώσουν για τις καινούργιες κυκλοφορίες. Μαζί τους πάντα υπήρχε και το λεγόμενο δωράκι…Ανάμεσα στα δώρα που του προσέφεραν ήταν και 9 lap tops, 5 δείπνα σε ακριβά εστιατόρια, 15 στυλό, 5 τσάντες, 6 cds με εκπαιδευτικά προγράμματα, 3 παιχνίδια για παιδιά, 30 ενημερωτικά φυλλάδια με τα προϊόντα της κάθε εταιρίας.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να μπορέσει κανείς να παρακολουθήσει και να ελέγξει τις πρακτικές των εταιριών και των τρόπων που επιλέγουν για να προωθήσουν τα φάρμακα τους. Το 2004 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Φαρμάκων σε έκθεση του κατέδειξε ότι μόλις το ένα έκτο των χωρών είχαν ένα δομημένο νομικό σύστημα που ελέγχει τις φαρμακοβιομηχανίες, ενώ το ένα τρίτο δεν είχε καν συγκροτημένονομικό πλαίσιο. Για το λόγο αυτό κανείς καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι να καταγράψει τις παρανομίες της κάθε εταιρίας.

Το παράδειγμα της Ινδίας
Ακόμα και στην Ινδία , που αποτελεί μια αναδυόμενη οικονομία με μία αυτόνομη φαρμακευτική αγορά και που είναι μια κοινωνία πατερναλιστική, δεν υπάρχει ισχυρό νομικό πλαίσιο να περιβάλει την αγορά φαρμάκων. Σύμφωνα με την Εποπτεύουσα αρχή φαρμάκων της Ινδίας , προκειμένου η αγορά να ελέγχεται επαρκώς, χρειάζεται να τετραπλασιαστεί ο αριθμός των ελεγκτών υγείας και από 700 να γίνει 3000.
Οι θιασώτες της λελογισμένης χρήσης φαρμάκων ισχυρίζονται ότι οι αρχές της Ινδίας κωλυσιεργούν στην έκδοση απόφασης για την κατάργηση φαρμάκων που έχουν ήδη απαγορευτεί σε άλλες χώρες. Ο γιατρός C. J. Shisho τονίζει ότι τουλάχιστον 6 φάρμακα με αμφίβολες παρενέργειες ακόμη προμοτάρονται χωρίς να έχει παρέμβει καμιά αρμόδια αρχή.
Η Βραζιλία όπως και η Ινδία αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα που αποδεικνύει τους περιορισμούς που υπάρχουν στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Το 2005 η γιατρός Patricia de Caryalho στο Sao Paolo μάζεψε από την Βραζιλία, τις ΗΠΑ, και την Βρετανία, διαφημιστικά περιοδικά αφιερωμένα στον τομέα της ψυχιατρικής και τα συνέκρινε. Διαπίστωσε λοιπόν ότι οι διαφημίσεις για το ίδιο ακριβώς φάρμακο διέφεραν πολύ από χώρα σε χώρα. Στη Βραζιλία για παράδειγμα οι διαφημίσεις παρέλειπαν πληροφορίες που είχαν να κάνουν με τους περιορισμούς στη χρήση, τις παρενέργειες καθώς και κάποιες προφυλάξεις που πρέπει να παίρνουν ορισμένοι ασθενείς όταν χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο φάρμακο.
H φαρμακοβιομηχανία αντιτίθεται σε κάθε είδους νομοθετική παρέμβαση από τις κυβερνήσεις που θα αφορά στην διαφήμιση και στο μάρκετινγκ των προϊόντων της, ισχυριζόμενη ότι αυτά τα δύο εργαλεία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της επικοινωνίας τους και της προσπάθειας τους να ενημερώσουν τους καταναλωτές για τα νέα εξελιγμένα φάρμακα τους και τις ιδιότητες τους. Ο Φαρμακευτικός Σύλλογος αλλά και ο κώδικας δεοντολογίας μάρκετινγκ στον οποίο υπάγονται οι φαρμακοβιομηχανίες ανάλογα και με το νομοθετικό πλαίσιο κάθε χώρας προσπαθούν να ελέγξουν τις πρακτικές των εταιριών θέτοντας ένα πλαίσιο λειτουργίας. Εν τούτοις, η έρευνα της CI κατέδειξε ότι τόσο στην Ευρώπη όσο και στις αναπτυσσόμενες αγορές το υπάρχον πλαίσιο λειτουργίας δεν επαρκεί για να προστατέψει τους καταναλωτές από την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και τους ασυνείδητους γιατρούς που χορηγούν φάρμακα με βάση το συμφέρον τους και το τι τελικά θα βάλουν στην τσέπη τους.

Οι επιπτώσεις του ανεύθυνου μάρκετιγκ
Οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις που αφορούν σε θέματα υγείας, ως αποτέλεσμα της φτώχειας και του υποανάπτυκτου συστήματος υγείας, για το λογο αυτό θα ήταν άδικο να επιρρίψουμε ευθύνες μόνο στην βιομηχανία φαρμάκων. Η ερώτηση που γεννάται είναι εάν εντός αυτού του πλαισίου οι πρακτικές του μάρκετιγκ που ακολουθούνται υποκρύπτουν προσπάθειες να βελτιώσουν την ήδη άναρχη κατάσταση ή όχι και η απάντηση είναι όχι.
Ακούγεται εξωφρενικό είναι όμως αληθινό! Υπολογίζεται ότι στις αναπτυσσόμενες χώρες πάνω από το 50% των φαρμάκων που συνταγογραφούνται δεν θα έπρεπε είτε γιατί το συγκεκριμένο φάρμακο δεν είναι το πλέον κατάλληλο για την συγκεκριμένη περίπτωση ασθένειας, είτε γιατί στον ασθενή δεν θα έπρεπε να του χορηγηθεί κανένα φάρμακο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, οι φαρμακευτικές εταιρίες έχουν κατηγορηθεί ότι εκμεταλλεύονται την έλλειψη της ανεξάρτητης πληροφόρησης που έχουν στην διάθεση τους οι γιατροί αλλά και οι καταναλωτές. Λόγω της απουσίας αυτής όλοι εξαρτώνται από την ενημέρωση που έχουν από τις εταιρίες οι οποίες και τους ενημερώνουν για τα φάρμακα και το πώς εξελίσσονται. Όταν λοιπόν οι πληροφορίες που έχουν οι ενδιαφερόμενοι είναι παραπλανητικές είναι αναμενόμενο να είναι εξίσου λάθος και η συνταγογράφηση.
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το 50% των φαρμάκων που χορηγούνται στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν θα έπρεπε να συνταγογραφείται. Το πρόβλημα επιτείνεται όταν οι εταιρίες παρέχουν στις συσκευασίες παραπλανητικές πληροφορίες για το συγκεκριμένο φάρμακο. Η έρευνα δείχνει ότι και το 50% των πολιτών χρησιμοποιούν λάθος φάρμακα σε λάθος περίπτωση, είτε από μόνοι τους είτε από λάθος συνταγογράφηση. Τέτοια μεγάλα επίπεδα παράλογης χρήσης έχουν καταστροφικά αποτελέσματα για την υγεία των ανθρώπων. Το Ινστιτούτο Ανάπτυξης της Μεγάλης Βρετανίας συμπέρανε ότι οι φτωχοί άνθρωποι συχνά λαμβάνουν ανεπαρκή θεραπεία σε σύγκριση με τα χρήματα που ξοδεύουν προκειμένου να θεραπευτούν και αυτό είναι πραγματικά λυπηρό.

Αναδημοσίευση από: http://newinka.wordpress.com/

Προσοχή όσα αναφέρθηκαν παραπάνω αφορούν μόνο τις υπό ανάπτυξη χώρες και επ' ουδενί δεν θα πρέπει να ανησυχούμε για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα.

Εδώ οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της πολιτείας αλλά πρωτίστως το ήθος και η ακεραιότητα του Έλληνα Ιατρού δεν θα επέτρεπαν να συμβεί κάτι τέτοιο. Mη ξεχνάμε ότι ζούμε στην χώρα που γέννησε τον Ιπποκράτη και την Ιατρική**.

**=τα μαθηματικά, την χημεία, την γεωγραφία την ποίηση, το θέατρο, τη λογοτεχνία, τον καραγκιόζη, τη φυσική, τη δημοκρατία, τη γεωμετρία και εν γένει τον σημερινό Δυτικό Πολιτισμό όπως οι περισσότεροι από εμάς δίκαιος πιστεύουμε.

Εκπορνεύονται Στην Καρδιά Της Αθήνας

Ανήλικες Νιγηριανές εκδίδονται στην καρδιά της Αθήνας και η αστυνομία αρκείται στον ρόλο του παρατηρητή, ενώ οι συλλήψεις στη χώρα μας για σωματεμπορία που αφορά τους ανηλίκους σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. είναι σχεδόν στο μηδέν...

Μόλις 14 συλλήψεις για σωματεμπορία ανηλίκων έγιναν το διάστημα 2004 - 2006Από το 2004 έως και το 2006 συνελήφθησαν για εγκλήματα σωματεμπορίας και μαστροπείας στην επικράτεια οκτώ ανήλικοι δράστες και έξι ανήλικα θύματα.Κάθε βράδυ στην οδό Σωκράτους στο ύψος της πλατείας Θεάτρου και στην οδό Καποδιστρίου μέχρι την οδό Μάρνη, Αφρικανές στέκονται στο πεζοδρόμιο αναζητώντας πελάτες. Πολλές από αυτές είναι ανήλικες και ορισμένες είναι μόλις 14 και 15 ετών.Κανείς δεν ενδιαφέρεταιΟμως κανείς δεν ενδιαφέρεται να εξακριβώσει την ηλικία των κοριτσιών αυτών που, όπως είπαν στο «Εθνος της Κυριακής» Ελληνίδες ιερόδουλες, δεν έχουν πιστοποιητικά υγείας, αλλά οι αστυνομικοί δεν τα ενοχλούν...Ερευνα για την ανήλικη πορνεία στη χώρα μας θα διεξαγάγει ο Συνήγορος του Παιδιού.«Υστερα από επισκέψεις στις περιοχές αυτές της Αθήνας διαπίστωσα ότι υπάρχουν ανήλικα κορίτσια που εκδίδονται. Πριν από λίγες ημέρες που ήμουν στις Σέρρες έμαθα ότι νεαρά κορίτσια περνούν στη Βόρεια Ελλάδα από τη Βουλγαρία, εκδίδονται και δεν ελέγχεται από κανέναν η ηλικία τους. Επίσης άτυπες ακόμα πληροφορίες υπάρχουν και για νεαρά αγόρια που εκδίδονται και είναι χρήστες ηρωίνης και παιδιά φτωχών οικογενειών κυρίως από την Αλβανία», επισημαίνει ο Βοηθός Συνήγορος για τα δικαιώματα του παιδιού Γιώργος Μόσχος:«Η εικόνα που έχουμε σήμερα είναι ότι η παιδική πορνεία δεν είναι τόσο εκτεταμένη όσο σε άλλες δυτικές χώρες. Επομένως ακόμα έχουμε περιθώριο για πρόληψη. Βεβαίως, πάρα πολύ κρίσιμος και σημαντικός είναι ο ρόλος της αστυνομίας που αυτή τη στιγμή θα έβαζα ένα ερωτηματικό τι ακριβώς κάνει. Στο άμεσο μέλλον θα έχουμε αλληλογραφία με την αστυνομία και ευελπιστούμε να δημιουργηθεί μια υπηρεσία για την προστασία των ανηλίκων, όπως έχει γίνει για παράδειγμα υπηρεσία για το ηλεκτρονικό έγκλημα».Ωστόσο, ακόμα κι αν συλληφθούν τα ανήλικα άτομα που είναι εκτεθειμένα στην πορνεία το Τμήμα Ανηλίκων της Εισαγγελίας Πρωτοδικών δεν διαθέτει υποδομή ούτε για να τα φιλοξενήσει προσωρινά μέχρι να βρεθεί κέντρο προστασίας το οποίο θα τα δεχτεί. Το αποτέλεσμα είναι σε πολλές περιπτώσεις παιδιά να περνούν τη νύχτα στα αστυνομικά κρατητήρια. «Ολα τα ιδρύματα θέλουν εντολή εισαγγελέα για να φιλοξενήσουν ένα παιδί.Δίνουμε την εντολή αλλά αντιμετωπίζουμε αρνήσεις. Για τα σεξουαλικά κακοποιημένα παιδιά και αυτά που εκπορνεύονται τα ιδρύματα δυστυχώς είναι λίγα. Συνήθως τα πάνε στην Παιδόπολη Αγ. Βαρβάρας.Σύμφωνα με το καταστατικό της πλειονότητας των ιδρυμάτων τα παιδιά αυτά είναι μη αποδεκτά, για το ενδεχόμενο να επηρεαστούν αρνητικά τα άλλα παιδιά», εξηγεί η Εισαγγελέας Εφετών και Πρόεδρος της «Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Αθηνών» Ειρήνη Πανταζή: Πρέπει να δημιουργηθεί ένα κέντρο που θα είναι στελεχωμένο με εξειδικευμένο προσωπικό, παιδοψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, ειδικά εκπαιδευμένους φύλακες κ.ά., όπου να φιλοξενούνται τα παιδιά αυτά έως και 60 ημέρες. Εκεί να αξιολογείται η κατάσταση του κάθε παιδιού από τους ειδικούς, να ενημερώνεται ο εισαγγελέας και μετά τις 60 ημέρες να υπάρχει υποδομή, είτε ανάδοχες οικογένειες είτε ιδρύματα στα οποία να πάει ο ανήλικος εφόσον δεν μπορεί να επιστρέψει στην οικογένειά του».

Νομικό Κενό. Η εισαγγελία χρειάζεται κοινωνικούς λειτουργούς.«Υπάρχει νομοθετικό κενό και πρέπει να δημιουργηθεί μια μονάδα με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό πάνω στα προβλήματα που έχουν αυτά τα παιδιά. Πολλές φορές έρχονται στην εισαγγελία κορίτσια μετανάστες τα οποία είναι σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις φτάνουμε σε αδιέξοδο. Στην περίπτωση μιας 14χρονης εγκύου μετανάστριας, η οποία ήρθε σε μας σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, πήρα προσωπικά την ευθύνη για την άμβλωση. Ακολούθως το Εθνικό Συμβούλιο Προσφύγων μου ζητούσε να καταβάλω τα έξοδα της επέμβασης.Η Εισαγγελία ενώ θα έπρεπε δεν έχει κοινωνικό λειτουργό με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή μια γραμματέας να ασχολείται να βρει ποιο ίδρυμα θα φιλοξενήσει τα παιδιά. Σε πολλές περιπτώσεις φτάνει το απόγευμα και δεν μπορούμε να βρούμε κατάλυμα. Η Εισαγγελία εξυπηρετείται με τους τρεις κοινωνικούς λειτουργούς της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων, οι οποίοι είναι αδύνατον να καλύψουν τις ανάγκες του Λεκανοπεδίου και ταυτόχρονα και των παιδιών στη στέγη».

Αρχική πηγή : http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=144537

Αναδημοσιευμένο και εδώ !!: http://www.bourdela.com/content/view/1055/1/

Ας σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας .

http://fakellaki.blogspot.com/

Καταθέτω τον σύνδεσμο για το blog της Αμαλίας ως ελάχιστο φόρο τιμής σε μια ύπαρξη που θα συνεχίζει να ζει για πάντα ανάμεσα μας.

Την γνώρισα αργά όταν τα μέσα μαζικής αποπλάνησης άρχισαν να πουλάνε τισ σκέψεις της.
Ως λειτουργός της υγείας δεν συμφωνώ με αρκετά από όσα γράφει.

Τη θυμάμαι όμως και τάσσομαι στο πλευρό της κάθε φορά που διάφοροι τιμητές της υγείας με ξεφτιλίζουν με την παρουσία και λόγο τους στα κάθε είδους κανάλια.

Πρόσφατος λοιπόν το blog της Αμαλίας μου θύμισε ο γνωστός (και στο τηλεοπτικό κοινό από τις μεσημεριανές εκπομπές που κατά καιρούς πρωταγωνιστεί) καθηγητής παθολογίας Σ. Ράπτης με τα όσας καταμαρτυρούσε σε συναδέλφους του για την περίπτωση του κ. Αρχιεπισκόπου
Για ακόμα μια φορά μας δίδαξε ήθος και ιατρική δεοντολογία (http://www.isathens.gr/grindex.html ).